Dungeonrpg.fora.pl

Durin

Rankiem do drzwi rezydencji zapukał Durin.

Puk Puk Puk

Czekał, nie był pewien czy Thamior nocował u siebie.

Thamior Siannodel

Thamior usłyszał pukanie i otworzył drzwi. W nich ujrzał krasnoluda. Witaj, Durinie, co ciebie tu do mnie sprowadza? - zapytał.

Durin

Chociaz ja jestem krasnoludem, a ty elfem, to się kumplujemy prawda?? Dawno żeśmy na żadnym piwie nie byli. My znaczy ty ja Henet. I tu się pojawia moja propozycja. Idziesz z nami do karczmy?? Po Heneta trzeba będzie jeszcze zajść, ale to nic.

Thamior Siannodel

Czemu nie, zwłaszcza, że Henet miał mi postawić wino wytrawne - zaśmiał się elf. To jak, idziemy?

Durin

A ty nam piwa, tylko mi sie niechce szukać dowodów. To idźmy, po Heneta.

Zakończył Durin widząc niezbyt uradowaną minę Thamiora.

Thamior Siannodel

Możemy jednak nie iść po Heneta? Pewnie śpi... - mówił Thamior niezbyt zadowolony.

Durin

No dobra. To nie idziemy po Heneta.

Jak powiedzieli tak zrobili. Nie poszli po Heneta.

Thamior Siannodel

W pewnej chwili w ogrodzie Thamiora pojawił się znikąd razem z Evans. Właśnie obserwowali przepiękny zachód słońca. Elf szepnął do Evans: Poczekaj tu - i wskoczył do domu, by znowu się zjawić z piękną różą. Przechadzałem się po mieście, gdy ją zauważyłem. Pewnie musiałaś ją zgubić. - Thamior się zaśmiał i pocałował półelfkę.

Evans

Ooo... Uwielbiam zachody słońca, wiesz? Bo czerwone, ogniste lizaki schodzące za taflę wody, charakterystyczne dla mórz południowych tylko mnie denerwują, wiesz? Wcale nie są romantyczne. Wraz z zachodem muszą być widoczne chmury, dużo chmur, najlepiej kłębiaste cumulusy, całkowicie zakrywających słońce, przepuszczające tylko jego nieliczne promienie. A wszystko w kolorze ciemnej purpury, różu i pomarańczy, miejscami zmieszanych, a gdzie indziej kolorystycznie poukładanych, wiesz? O, patrz, gwiazdka! I jeszcze jedna, widzisz? Ty, patrz, dużo gwiazdek!

Evans wybiega machając rękoma i zaczyna tańczyć. ^-^

Thamior Siannodel

Elf uśmiechnął się. On też kiedyś uwielbiał gwiazdy - wtedy był młodszy i wtedy... Wiadomo dalej chyba, co.

Evans

Hm? Cos się stało? Nagle posmutniałeś?

Thamior Siannodel

Po prostu przyszły mi na myśl pewne wspomnienia, ale tylko przez chwilę. - uśmiechnął się zaraz. Mówiłaś tam w karczmie chyba, że tęskniłaś za mną. Naprawdę?

Evans

Evans rumieni się i spuszcz wzrok.

No ja... Bardzio, bardzio, wiesz?

Thamior Siannodel

Tak jak i ja. - zaśmiał się po cichu i oboje zaczęli nachylać się do siebie.

Evans

Evans w ostatniej chwili odsuwa się.

A dyć Maryjko! Oboje jesteśmy w tym mało wprawieni, wiesz?

Thamior Siannodel

Elf uśmiechnął się. Wiem. Ale na naukę zawsze przychodzi czas.

Evans

Evans uśmiecha się.

Nie powiedziałeś mi jeszcze, jakie Ty lubisz zachody...?

Thamior Siannodel

Kiedyś lubiałem dokładnie takie jak Ty. Nie wiem, jak teraz...

Evans

Nie wiesz? Możesz lubic takie same cały czas!

Evans gładzi go po policzku.

Thamiorze, co się z Tobą stało?

Thamior Siannodel

Po prostu takie zachody słońca jak te wywołują we mnie wspomnienia. Ale to już prawie przeszło.

Evans

Wiesz... ja, jak patrzę na wschód, to przypomina mi się... Natanael... Ale gdy oglądam zachód, myslę o Tobie... Może też byś mógł znaleść jakąś tylko naszą porę dnia?

Myślisz... o Antinui?

Thamior Siannodel

Tak, czasem, tak jak teraz przez chwilę, myślę. Co do pory dnia, nie mam też nic przeciwko zachodowi, choć mogłaby być też noc. Co o tym myślisz?

Evans

Evans patrzy na niego niepewnie.

Noc? Jak mam to rozumieć...?

---

TE skojarzenia rulez XD

Thamior Siannodel

Po prostu: gwiazdy, księżyc, ta cisza i ta ciemność rozjaśniana tylko tymi dwoma pierwszymi...

Evans

Evans uśmiecha się i wtula się w ramię Thamiora.

No ja, jestem głupia... Ale noc jest też fajnista...