Dungeonrpg.fora.pl

sylfil23

"Twoim oczom ukazuje się mała drewniana chatka stojąca na skraju miasta. Wygląda na zadbaną a wokół niej rośnie niedbale wiele kwiatów we wszystkich kolor tęczy i o różnej wielkości. Konstrukcja ( bo z pewniścią nie można tego nazwac budynkiem ) otoczona jest z płotem, do którego przywiązany jest dosyc wątły czarny koń. Domek ma z przodu dwa dosyc spore okna i malutką werandę, na której stoi jedno również drewniane krzesło. Na nim siedzi kobieta w wieku na oko 22-24 lat. W ręku trzyma lutnię, z której rozbrzmiewa radosna melodia. Kiedy pochyla się nad instrumentem podczas wygrywania trudniejszych akordów burza czarnych włosów opada jej na twarz. Gdy słyszy Twoje kroki podnosi głowę i spogląda na Ciebie ogromnymi, zielonymi oczami. Wstaje, a wiatr delikatnie łopoce jej zieloną suknią. Przemawia do Ciebie aksamitnym głosem: 'Witam, co Cię do mnie sprowadza?'"

Wnętrze:

"Gdy wchodzisz do chaty od razu wyczuwasz zapach wędzonej ryby. Widzisz przestronne pomieszczenie, na którego środku stoi stół i dwa krzesła z drewna idealnie pasującego do chaty. Pod ścianą stoi wielka, rzeźbiona w nieokreślone kształty szafa, Gdy spoglądasz trochę na lewo widzisz palący się ogeń a nad nim wiszące ryby. Za nim znajdują się drzwi do sąsiednego pomieszczenia. Gdy do niego zaglądasz widzisz pod ścianą nieupożądkowane łóżko. W jego nogach stoi otężna skrzynia. Widzisz bardzo dużą ilośc suszonych kwiatów w różnych kątach pomieszczenia."

Evans

Evans klasnęła w dłonie i była by się rzuciła z radości elfowi na szyję, ale w ostatniej chwili powstrzymała ją Sylfil.

Przepraszam

Półelfka szepnęła do zarzenowanej bardki, ale wciąż nie spuszczał ze swojego srebnego spojrzenia czarującego elfa.

Chodźmy, zanim Evenstar się posika...

Kobieta westchnęła i po chwili wszyscy trzej zmierzali już ku karczmie.

Thamior Siannodel

Sorry, że skasowałem posta. Zaraz go odtworzę.

Do drewnianego domku podszedł Thamior i zapukał kilka razy. Gdy otworzyła mu Sylfil, ukłonił jej się i powiedział: Witaj. Tak sobie pomyślałem, że moglibyśmy pójść razem do karczmy, bo miałem zamiar iść, ale nie lubię siedzieć sam. Tak więc... - urwał, gdy zobaczył w oddali półelfkę. Ukłonił się jej, po czym nieco zawstydzony kontynuował: idziecie ze mną do karczmy?

Evans

No cóz, jesteśmy na miejscu... Dziękuję, że mnie odproiwadziłeś... widzimy się po południu, prawda? Przyjdziesz po mnie?

Evans popatrzała z napięciem na elfa, który jej towarzyszył.

Thamior Siannodel

Elf uśmiechnął się i musnął dłonią jej policzek, po czym powiedział: Oczywiście, że przyjdę. Jak miałbym nie przyjść?

Evans

Evans wyszczerzyła zęby w mało suptenym uśmiechu, ale wszakże jakże uroczym...

Nachyliła się nad elfem i pocałowała go w czubek długiego nosa.

Thamior Siannodel

Thamior lekko się zarumienił. Muszę już iść. Do zobaczenia po południu, pani ma. - odpowiedział i zadowolony ruszył do rezydencji.

Evans

Evans pomachała mu i weszła do chatki.

---

No to widzimy sie po południu ^-^

Thamior Siannodel

Thamior podszedł do drwi i zapukał. Kiedy Evans mu otworzyła, uśmiechnął się i ukłonił, a następnie powiedział: Witaj, najdroższa. To jak? Idziemy razem do karczmy?

Evans

Evans wyszczeżyła zęby w mało eleganckim uśmiechu.

Chodźmy! Reszta na pewno już na nas czeka!

I poszli.

Elminster

Durin z Henetem podchodzą do drzwi, domu i pukają

Durin

Albo śpi, albo jej niema. Lepiej chodźmy do Karczmy, Thamior zaraz przyjdzie to nam zaległe piwo postawi. Nareszcie

Elminster

Ja sam mam mu postawić piwo. Ale mam przeczucie, że są jednak w domu Thamiora.

Durin

Wiem, mówiłem ci. Ale chodzmy do karczmy. Ty mu postawisz 1 piwo a on nam 5. to co idziemy?? Albo idz sam ja mam coś do załatwienia w domu

I nie czekając na odpowiedz krasnolud odszedł do siebie.

Elminster

Henet krzyknął do niego Ale przyjdź szybko do karczmy!!!

Evans

Evans i Thamiort pod rękę doszli do domku Sylfil, w którym chwilowo mieszkała półelfka.

Dziękuję, że mnie odprowadziłeś... Powiedziała i z uśmiechem przymknąwszy oczy nachyliła sie nad nim.

Thamior Siannodel

Thamior zrozumiał półelfkę i również się nachylił. Po chwili zaczęli się całować.

Evans

Ten dzień był stanowczo za krótki...

No ja, trwał dwa dni XD

Nie chcę, żebyś szedł powiedziała Evans, ale zaraz po tym złapała się za usta A dyć, Maryjko! Jak to musialo zabrzmieć?! Jestem głupia...

Elminster

Henet, który od wyjścia z karczmy śledził Evans i Thamiora, teraz przez przypadek nadepnął na wysuszoną gałązkę. Choć trzask był niewielki, to wokół trwała grobowa cisza i echo było glośne jak wybuch atomowy

Evans

My nic nie robimy! Nie składam mu żadnych dwuznacznych propozycji...!

---

O la la...

Thamior Siannodel

Ja też nie chcę stąd iść, ale muszę... - elf urwał, bo usłyszał trzask gałązki. Obejrzał się i zobaczył Heneta. Henet! Co ci przyszło do głowy, żeby nas szpiegować? - zapytał.

Elminster

No twarzy Heneta malowało się zakłopotanie. No, tego, chciałem zapytać, no czy eee, Thamior, zechciałby pójść jednak do karczmy??-powiedział henet, nieco jąkającym się głosem

Thamior Siannodel

Elf odetchnął. Henet, mówiłem już, że nie mogę.Idę zaraz do domu... choć tego nie chcę. Tą ostatnią część zdania usłyszał tylko on sam i Evans.

Evans

Idź już...

Powiedziała Evans i uśmiechnąwszy się czule, poklepała Thamiora po głowie i zniknęła w domku.

---

A teraz idźcie już, sio, a kysz! Bo Evans musi przysznic wziąść, a tu łazienki nie ma XD

Elminster

Hej, a może pójdziemy do Twojego domu i zrobimy imprezkę?? - zapytał ochoczo Henet